Jak ocieplić rury z wodą na zewnątrz?

Dobrze zrobiona instalacja wodna wytrzyma choćby najcięższą zimę. By mieć całkowitą gwarancję, iż pomimo ujemnych temperatur układ wodociągowy w Twoim domu będzie działał sprawnie, wykorzystaj ocieplenie rur wodnych.

Ocieplanie rur wodnych

Z określeniem utrat ciepła mógł napotkać się każdy inwestor stawiający dom lub mający tenże etap za sobą. O utratach ciepła mówimy, kiedy dochodzi do niekontrolowanej ucieczki ciepła na zewnątrz – rezultatem czego są większe rachunki za energię. By im zapobiec, na etapie projektowana oraz budowy domu wprowadza się wyjścia strukturalne oraz systemowe, przygotowane z myślą o budowaniu jak najcieplejszych domków. Utraty ciepła są także w rurach centralnego ogrzewania oraz gorącej wody. Rury ułożone w gruncie poza domem należy ochronić przed niepotrzebnym spadkiem temperatury, by w razie silnych oraz długich chłodów nie doszło w nich do przemarznięcia wody oraz w efekcie przerwy w jej transporcie.
Więc należy je układać 40cm poniżej poziomu przemarzania.

Na co zwrócić uwagę przy ocieplaniu rur wodnych?

Własne zabezpieczenie rur wodnych przed zamarzaniem nie należy do ciężkich oraz specjalistycznych działań. Dostępnych jest mnóstwo artykułów izolujących, jakie efektywnie pozwalają uporać się z ociepleniem rur wodnych w twoim domu. Nim zdecydujesz się natomiast na którykolwiek spośród nich, należałoby zwrócić uwagę na otuliny, jakie możesz wykorzystać. Produkt izolacyjny winien ponieważ cechować się jak najmniejszym wskaźnikiem przenikania ciepła – określany jest on poprzez wytwórców grecką lambdą.

Odpowiednia izolacja rur

Przygotowując się na przyjście zimy należałoby także pamiętać o zabezpieczeniu rur transportujących zimną wodę przechodzących poprzez nieocieplone piwnice czy instalacjach w domach letniskowych, z których zapewne nie będziemy korzystać w najbliższych miesiącach. Są one ponieważ narażone na zamarzanie, natomiast co za tymże idzie mogą ulec rozszczelnieniu czy wprost uszkodzeniu. Niestety, aby temu zapobiec nie starczy samo zaizolowanie rur.

Wszelkie rury do ciepłej oraz zimnej wody i cyrkulacyjne, ułożone w prowadnicy ściennej, zawsze potrzebują izolacji. Wykorzystuje się wtedy otuliny z delikatnej pianki polietylenowej, przykryte profesjonalną folią wytrzymałą na rozrywanie. Oferowane są one na przykład w 10 m odcinkach składanych w krążki. Zadaniem otulin jest nie jedynie ochrona przed utratami ciepła, jednak także przed bezpośrednim kontaktem kabli z zaprawą murarską. Dzięki temu mogą one się wyginać (rozciągać się oraz kurczyć) pod wpływem zmian temperatury, bez zagrożenia zniszczenia tynku. Jeżeli rury ułożone są na ścianie, wykorzystuje się nierzadko otulinę polietylenową. Ma ona nacięcie, jakie upraszcza jej założenie na zrobionej już instalacji. Brzegi otuliny łączy się klejem czy linką.

Zalety przewodów samoregulujących

Wielkim powodzeniem cieszą się samoregulujące kable grzewcze. Najczęściej przyjmują one postać końcowych zestawów dedykowanych do bezpośredniego układania z uwzględnieniem sprecyzowanych długości. Zakończenie stanowi kabel zasilający. Wykorzystać można także kable na bębnie, natomiast ich długości stosuje się do danych oczekiwań obiektowych. W takich rozwiązaniach ważną funkcję odgrywa właściwe zakończenie przewodu i połączenie z procesem wspierającym. Dobre rozwiązanie stanowią samoregulujące kable grzewcze na bębnie dedykowane do wykorzystywania wewnątrz rurociągu.

Jak układać kable?

Kable grzewcze mogą być układane zarówno na, jaki również wewnątrz rury. Nierzadko, w wypadku instalacji domowych, poleca się ułożenie przewodu blisko rury na jej przestrzeni. Nieraz, jeśli rura jest gruba czy narażona na bardzo gwałtowne czy mocne spadki temperatury, można umieścić kabel spiralnie- zawinąć naokoło rury. Należałoby także zakleić kabel taśmą aluminiową, by przeciwdziałać jego przesuwaniu. Taśma przyspiesza również rozchodzenie się ciepła po większej przestrzeni rury. Niewątpliwie należy uważać, aby nie załamać przewodu czy nie zniszczyć mechanicznie. Na koniec rurę wraz z przewodem należy zaizolować, by kabel samoregulujący odpowiadał na temperaturę rury, natomiast nie pomieszczenia oraz podobnie, ogrzewał rurę, natomiast nie powietrze.